Bana Rüzgârlarla Gel

Bana rüzgârlarla gel

Bitmeyen bir umutla bana gel

Bana beklentisiz gel

Pijamalarını bile almadan gel

Sessizlik de olabilir, sohbet de

Bana hiç bir şey planlamadan gel

Kuşkuları bir kenara bırak,

Bana hoşgörüyle gel, sessizce gel,

Bırak düşünmeden dökülsün kelimeler

Bana sevinçle neşeyle gel

Belki bu son görüşmemiz olur

Hayat kısa ne de olsa dostum

Bana hesapsız gel, yürekten gel,

Benimle bir masada yemeye gel

Aynı demlikten içmeye gel

Gözlerin sevgiyle baksın dostum

Samimi bir muhabbete hasretiz, gel

Beni çok özlediğinden, koşarak gel.

Açtım kollarımı seni bekliyorum dostum.

Sana açık her zaman yüreğim ve kapım.

Gel bari sen kıskanma beni

Bari sen kıyaslama kendinle beni

Ne kadar eşsiziz görmüyor musun?

Bana bedenden geçip ruhunla gel

Yüreğinde sevginle gel

Gel sevgini, sevgime katayım

Çorbamı, çayımı seninle paylaşayım.

Yeter ki artık gel dostum…

 

Funda K. Bilgin 4 Şubat 2014

 

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir